Eski Eserler

Mescid-i-Aksa

Mescid-i Aksa’yı gördüm düÅŸümde 
Bir çocuk gibiydi ve aÄŸlıyordu 
Varıp eÅŸiÄŸine alnını koydum 
Sanki bir yer altı nehr çaÄŸlıyordu

Gözlerim yollarda bekler dururum 
Nerde kardeÅŸlerim diyordu bir ses 
Ä°lk Kıblesi benim ulu Nebi’nin 
Unuttu mu bunu acaba herkes

Burak dolanırdı yörelerimde 
Mi’raca yol veren hız üssü idim 
Bellidir kutsallığım ÅŸehir ismimden 
Her yana nur saçan bir kürsü idim

Hani o günler ki binlerce mü’min 
Tek yürek halinde bana koÅŸardı 
HemÅŸehrim nebi’ler yüzü hürmetine 
Cevaba erişen dualar vardı

Åžimdi kimsecikler varmaz yanıma 
Mü’minde yoksunum tek ve tenhayım 
Rüzgarlar silemez gözyaÅŸlarımı 
Çöllerde kayıp bir yetim vâhayım

Mescid-i Aksa’yı gördüm düÅŸümde 
Götür müslümana selam diyordu 
Dayanamıyorum bu ayrılığa 
Kucaklasın beni Ä°slâm diyordu

Mehmet Akif Ä°nan